SZPILEWSKI Wacław (1900-1972) [5-5-15]

SZPILEWSKI Wacław [5-5-15], urodzony 20.09.1900 r. Doktor medycyny, podpułkownik Wojska Polskiego. Studia ukończył w 1930 r. na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie, pracował w szpitalu wojskowym na Antokolu, a następnie w różnych placówkach Korpusu Ochrony Pogranicza. W 1937 r. – już w randze kapitana – został przeniesiony, wraz z rodziną, do Włodzimierza Wołyńskiego na stanowisko lekarza w Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii. W 1939 r. bronił Modlina, był komendantem szpitala polowego Armii Krajowej na Podlasiu, a po dostaniu się do niemieckiej niewoli leczył rannych jeńców wojennych w Kutnie. W 1944 r. był aresztowany przez NKWD, wcielony do 2 Armii Wojska Polskiego i mianowany szefem sanitarnym dywizji. W 1945 r., w stopniu podpułkownika, został pierwszym szefem wojskowej służby zdrowia we Wrocławiu. W grudniu tego samego roku dołączyła do niego żona Stefania i dwóch synów – Jerzy (1931) i Stefan (1933). Mieszkali przy ul. Bujwida, a następnie, po wyremontowaniu zniszczonej przez pociski willi, przy ul. Rodakowskiego. Zmarł 26.05.1972 r. (Źródło: Andrzej Rumiński, Jerzy Szpilewski, Jadwiga Sawicka-Persson)