SUTYŁO Zdzisław (1930-1993) [17-18-25]

SUTYŁO Zdzisław [17-18-25], urodzony 2.04.1930 r. w Rzeszowie. W latach 1944–1948 uczęszczał do gimnazjum, a po zdaniu małej matury – do liceum handlowego. Maturę zdał w 1950 r. W latach 1950–1953 studiował w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Pracę rozpoczął bezpośrednio po ukończeniu studiów. Przez kilka lat był zawodnikiem piłki nożnej, a później jako trener zajmował się szkoleniem sportowców w klubach Dolnego Śląska. Pracował w Zakładzie Fizjologii WSWF najpierw jako wolontariusz, później jako asystent, st. asystent, adiunkt. Stopień doktora wychowania fizycznego uzyskał w 1963 r. W czerwcu 1976 r., po powstaniu klubu sportowego AZS AWF Wrocław został jego pierwszym prezesem. Dwa lata później objął w WKS „Śląsk” funkcję wiceprezesa ds. piłki nożnej. Pod koniec lat 70. uzyskał stanowisko docenta. W trakcie wieloletniej pracy na uczelni pełnił m.in. funkcje: kierownika Zakładu Nauk Przyrodniczych, zastępcy dyrektora Instytutu Sportu, prodziekana ds. studiów zaocznych na Wydziale Wychowania Fizycznego oraz prodziekana Wydziału Turystyki i Rekreacji. Założył Młodzieżowy Klub Piłkarski „Wratislavia”, a w latach 1987–1988 kierował jego zarządem. Na początku 1989 r., jako jeden ze szczególnie wyróżniających się działaczy baseballa (któremu całkowicie poświęcił resztę swojego życia), został wybrany prezesem zarządu Polskiej Małej Ligi Baseballowej. Niezależnie od tej funkcji, wykorzystując swoje doświadczenie i całą energię, zakładał drużyny baseballa w szkołach oraz organizował kursy sędziów i instruktorów tej dyscypliny sportu. Z Jego inicjatywy i dzięki Jego staraniom w 1990 r. na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu otwarto boisko baseballowe z prawdziwego zdarzenia – pierwszy tego typu obiekt w Polsce i Europie Wschodniej. Boisko to otrzymało imię Stanleya Musiała – amerykańskiego, legendarnego baseballisty polskiego pochodzenia, który na tej uroczystości był obecny. (Musiał był drugim po Janie Pawle II człowiekiem, któremu w USA za życia postawiono pomnik.) W 1992 r. Z. Sutyło został dyrektorem Fundacji dla AWF we Wrocławiu. W tymże roku został wybrany wiceprezesem zarządu Polskiego Związku Baseballu i Softballu ds. dzieci i młodzieży. Podczas wizyty prezydenta USA George’a Busha w Polsce, na audiencji w ambasadzie amerykańskiej Zdzisław Sutyło z grupą najmłodszych zawodników reprezentował polski baseball. W tym samym roku w Twardogórze zainicjował letnią szkołę baseballa i koszykówki. Podczas tej akcji dzieci, oprócz podnoszenia poziomu sportowego, uczestniczyły w zajęciach umuzykalniających, uczyły się języka angielskiego oraz poznawały tajniki obsługi komputera. Zdzisław niemal całe życie poświęcił idei krzewienia kultury fizycznej i rozwojowi polskiego sportu. Posiadał duże zdolności organizatorskie, łatwość nawiązywania kontaktów oraz aranżowania przedsięwzięć. Działał z rozmachem i śmiałością. Był człowiekiem życzliwym, pełnym pogody ducha i radości życia, niezwykle koleżeńskim, chętnym do pomocy. Zawsze kierował się dobrem polskiego sportu, niejednokrotnie angażując w pracę społeczną własne środki finansowe. Za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej został odznaczony licznymi wyróżnieniami, m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł nagle 1.07.1993 r. w Miliczu w czasie prowadzenia zajęć letniej szkoły baseballa i koszykówki. (Źródło: Julian Jonkisz, „Pięćdziesiąt lat Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu”, Wyd. AWF Wrocław, 1996 r.)