URBANIK Kazimierz (1930-2005) [7-28-6]

URBANIK Kazimierz [7-28-6], urodzony 5.02.1930 r. w Krzemieńcu. Profesor doktor habilitowany, matematyk, specjalista w dziedzinie probabilistyki, rektor Uniwersytetu Wrocławskiego, doktor honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego i Politechniki Wrocławskiej. Edukację rozpoczętą w 7-klasowej Szkole Ćwiczeń przy Liceum Krzemienieckim przerwał Mu wybuch wojny. W 1945 r. wraz z rodziną został przesiedlony do Brzegu. W 1946 roku, jeszcze w szkole, wstąpił do związanej z PPS Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (OMTUR). Po zdaniu matury w 1948 r. podjął studia na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1952 r. uzyskał dyplomy na dwóch kierunkach – matematyka i fizyka. Podczas studiów należał do Federacji Polskich Organizacji Studenckich (FPOS), z której później wyłonił się Związek Akademickiej Młodzieży Polskiej (ZAMP). W 1952 r. wstąpił do PZPR. Nie można pominąć faktu, że Jego efektywność w administrowaniu nauką wiązała się także z istotnymi wpływami w PZPR, aczkolwiek nigdy nie był ideologiem, a w społeczności matematycznej Jego poglądy polityczne pozostawały zawsze sprawą całkiem prywatną. W czasach PRL, dzięki swemu dostępowi do władz, mógł osłaniać społeczność matematyków przed atakami o podłożu politycznym i chronić konkretne osoby przed konsekwencjami działalności opozycyjnej. W 1956 r. obronił rozprawę doktorską pod kierunkiem Edwarda Marczewskiego, w 1957 r. habilitował się i został docentem, w 1960 r. – profesorem nadzwyczajnym, a w 1964 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Od 1965 r. był członkiem korespondentem, a od 1973 r. – członkiem rzeczywistym PAN. W latach 1967–1996 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Matematycznego UWr, a od 1975 do 1981 piastował godność rektora Uniwersytetu. Był członkiem komitetów redakcyjnych czasopism „Studia Mathematica” (od 1967) i „Colloquium Mathematicum” (od 1968) oraz założycielem i redaktorem naczelnym „Probability and Mathematical Statistics”. Uczestniczył w wielu międzynarodowych konferencjach, m.in.: w Warnie (Bułgaria), w Veszprem (Węgry), w Salonikach (Grecja), w Sukhumi (Rosja), w Pradze (Czechy), w Oberwolfach (Niemcy), w Ithaca (USA). Warto przypomnieć, że po przejęciu władzy przez Solidarność w 1990 r., prof. Urbanika nadal wybierano na dyrektora Instytutu Matematycznego UWr. Był znany z poczucia humoru i dystansu do samego siebie, szanował wszystkich pracowników, bez względu na zajmowane przez nich stanowisko. Został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz medalem Komisji Edukacji Narodowej. Uhonorowano Go ponadto Medalami: im. Wacława Sierpińskiego (przyznanym przez Polskie Towarzystwo Matematyczne i Uniwersytet Warszawski), im. Władysława Orlicza (nadanym przez Uniwersytet Poznański) oraz im. Stefana Banacha (przyznanym przez Prezydium PAN). Otrzymał też Krzyż Kawalerski Orderu Leopolda II i tzw. Złote Palmy Akademii Francuskiej. Opublikował około 180 prac naukowych, był promotorem 17 rozpraw doktorskich. W ostatnim podpisanym przez siebie piśmie prof. Urbanik przekazał redakcję „Probability and Mathematical Statistics” swoim następcom. To spotkanie Pani Stefania Urbanik, żona, wspominała tak: W maju 2005 roku, kiedy był już bardzo słaby, odwiedziło Go trzech profesorów: Zbigniew J. Jurek, Aleksander Weron i Wojbor Woyczynski. Zaproponowali oni swoją pomoc. Kazik był bardzo wzruszony, poprosił o kartkę papieru, na której napisał, że przekazuje im redakcję. Kiedy odeszli, Kazio powiedział: „Jestem bardzo szczęśliwy, że została załatwiona najważniejsza moja sprawa”, i zobaczyłam pierwszy raz w życiu łzy w Jego oczach. Zmarł 29.05.2005 r. (Źródło: Internet – prof. Zbigniew J. Jurek „Urbanik buszujący w matematyce – wspomnienia o moim Mistrzu i Nauczycielu. Glossa do sesji pamiątkowej”)