WASZKIEWICZ Zofia z d. Błaszkiewicz (1909-1970) [2-13-12]

WASZKIEWICZ Zofia z d. Błaszkiewicz [2-13-12], urodzona 9.11.1909 r. w Kamieńskiem na Ukrainie (obecnie Dnieprodzierżyńsk). Do Kamieńskiego pojechał, ze względów zawodowych, Jej ojciec – inżynier. Była czwartym z sześciorga dzieci. Po Rewolucji Październikowej i związanych z nią perturbacjach rodzina wróciła do Polski, do Skarżyska, gdzie ojciec zajmował ważne stanowisko w zakładach zbrojeniowych. Liceum skończyła w Siedlcach, po czym podjęła studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W tym czasie była też aktywna społecznie, pracując w świetlicy dla biednych warszawskich dzieci. Studia przerwała ze względów ekonomicznych i podjęła pracę w fabryce jako zwykła robotnica. W 1938 r. wyszła za mąż za Tadeusza Waszkiewicza, zamieszkała z nim w Kielcach i od tej pory nie pracowała zawodowo, zajmując się prowadzeniem domu. Dopiero w późniejszym okresie życia nieco dorabiała pisząc na maszynie. Urodziła dwóch synów – Marka (1942) i Jana (1944). W 1949 r. przeniosła się z rodziną do Wrocławia. Była osobą gorąco wierzącą, przez całe życie chętnie służyła innym radą i pomocą. Jej dom stał zawsze otworem dla potrzebujących, głównie – dla studiujących we Wrocławiu dzieci krewnych i znajomych, w tym dla dwójki osieroconych bratanków, Andrzeja i Józefa Błaszkiewiczów. Zofia zmarła we Wrocławiu 22.10.1970 r. (Źródło: syn – Jan Waszkiewicz)