TOMASZEWSKI Eugeniusz PRO MEMORIA [6-14-1], urodzony 18.04.1918 r. w Nowotańcu. Ksiądz prałat, profesor doktor habilitowany. Pochodził z wielodzietnej rodziny mieszczańskiej. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Nowotańcu i Bukowsku. Szkołę średnią ukończył w Żółkwi. Jako uczeń gimnazjalny mieszkał przez pewien czas w bursie dominikanów, z którymi przez całe życie podtrzymywał więzy przyjaźni. Studia teologiczne rozpoczął we Lwowie. W wyniku zawieruchy wojennej znalazł się na terenie Diecezji Przemyskiej, 4.05.1941 r. otrzymał tam święcenia kapłańskie. Jako młody kapłan pracował najpierw w Nowotańcu, gdzie poświęcał się tajnemu nauczaniu, organizowaniu pomocy Żydom i przeprowadzaniu polskich żołnierzy przez karpackie przejścia na południe, by umożliwić im skuteczniejszą walkę o wolność. Współpracował także z Radą Główną Opiekuńczą i, narażając się władzom okupacyjnym, niósł uciemiężonej ludności pomoc. Z nastaniem wolności Ksiądz Tomaszewski podjął najpierw pracę duszpasterską w Kamieniu Wielkim, a następnie w Pantalowicach i Bochni. Równocześnie studiował na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1949 r. obronił doktorat z zakresu teologii fundamentalnej, przedstawiając dysertację: „Nauka mariawitów o Kościele”. Po przybyciu na Ziemie Zachodnie rozpoczął pracę w Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu, gdzie wykładał apologetykę. Następnie w latach 1953–1957 pracował jako administrator w parafiach Krzydlina Mała, Wińsko i Marciszów. W 1957 r. powrócił do pracy w Seminarium będąc równocześnie administratorem parafii św. Jerzego na Brochowie, a od 1961 r. – parafii Świętej Rodziny we Wrocławiu. Wykładał także na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, przez wiele lat współpracował z Warszawską Szkołą Apologetyczną. Uczestniczył wielokrotnie w naukowych posiedzeniach Zespołowej Katedry Apologetyki ATK, a w latach 1971 i 1976 – w Kongresie Teologów Polskich. Ponadto brał aktywny udział w posiedzeniach Polskiego Towarzystwa Teologicznego we Wrocławiu. Pod przewodnictwem księdza arcybiskupa Bolesława Kominka, opracowywał schemat Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym „GAUDIUM ET SPES”, co stanowiło Jego wkład w dzieło Soboru Watykańskiego II. Praca kapłańska Księdza Tomaszewskiego toczyła się podwójnym nurtem: naukowym i duszpasterskim. Owocem badań teologicznych były liczne publikacje z zakresu chrystologii apologetycznej, teologii pastoralnej, a także przewód habilitacyjny przeprowadzony 10.03.1970 r. na Akademii Teologii Katolickiej, po przedłożeniu rozprawy pt. „Geneza tytułu «Kyrios» w najstarszych listach św. Pawła”. Ksiądz Tomaszewski był przede wszystkim wytrwałym siewcą Słowa Bożego, które rodzi wiarę i pogłębia życie wewnętrzne. Jego homilie były zawsze dobrze opracowane i napisane, zasadzały się na mocnych podstawach teologicznych i pokazywały sposoby realizacji Ewangelii w konkretnych warunkach życia. Jako teolog fundamentalista skutecznie wykazywał, że życie bez Boga jest puste, beznadziejne i bezsensowne. Słuchacz otrzymywał niezwykle przekonywającą argumentację za życiową wartością chrześcijaństwa. Szczególną troską Ksiądz Tomaszewski otaczał dzieci, młodzież, rodzinę, ludzi chorych i biednych. Skrupulatnie przestrzegał obowiązku rezydencji – duszpasterzował swoją obecnością, bywał z ludźmi, rozmawiał z nimi. Poza wypadkami koniecznymi nie opuszczał swojej rodziny parafialnej, był wszędzie tam, gdzie coś ważnego się działo. W takim też duchu wychowywał młodych kapłanów w seminarium i w parafii. Był bardzo wymagający, niekiedy nawet ostry w słowach, ale w tym kryła się zawsze ogromna miłość do człowieka i troska o dobro Kościoła. Po krótkiej nieuleczalnej chorobie, został odwołany do wieczności 31.07.1978 r. Nabożeństwo pożegnalne odbyło się w kościele parafialnym Świętej Rodziny we Wrocławiu 1.08.1978 r.; uroczystości pogrzebowe miały miejsce dzień później w Tarnowie, tam też w grobowcu rodzinnym spoczęło ciało Księdza Tomaszewskiego. Na życzenie parafian Świętej Rodziny 24.06.1979 r. we Wrocławiu odsłonięto i poświęcono tablicę pamiątkową, dedykowaną zmarłemu duszpasterzowi. (Źródło: wspomnienia biskupa Ignacego Deca z 1983 r. „Ks. Eugeniusz Tomaszewski: teolog i duszpasterz (1918-1978)”)