MICHUŁOWICZ Janusz (1931-2018) [12-30-1]

MICHUŁOWICZ Janusz Alojzy [12-30-1], urodzony 29.05.1931 r. we Lwowie. Syn Stanisława i Kamili (z domu Wacha). Harcerz i drużynowy ZHP w latach 1946–1948, nauczyciel akademicki, pedagog. Jako syn skauta, „Orlęcia” i „Sokoła” lwowskiego oraz harcerz nigdy nie miał oporów wobec służby w wojsku polskim. W 1954 r. uczęszczał do Studium Wojskowego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. W roku akademickim 1953/1954 ukończył, w grupie kilkunastu osób, studia rusycystyczne pierwszego stopnia na Wydziale Humanistycznym Państwowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej we Wrocławiu, działającej zaledwie od 1950 r. (w 1954 r. uczelnię przeniesiono do Opola i tam otrzymał dyplom). Edukację wojskową ukończył w stopniu podporucznika. Otrzymał skierowanie do pracy w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. W 1956 r. przeniesiono go do Katedry Języka Rosyjskiego na cywilne stanowisko lektora, a od roku akademickiego 1959/1960 pracował w Katedrze Pedagogiki, podjął eksternistyczne studia drugiego stopnia na Wydziale Filologiczno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego i 20 maja 1960 r. uzyskał tytuł magistra pedagogiki. W opolskiej Katedrze Pedagogiki początkowo prowadził ćwiczenia z psychologii i pedagogiki, później otrzymał uprawnienia do prowadzenia wykładów z zakresu nauk pedagogicznych. Tam też obronił swoją rozprawę doktorską i prowadził seminarium dyplomowe. Jesienią 1958 r., za namową ówczesnego dyrektora administracyjnego WSP, a równocześnie komendanta Opolskiej Chorągwi ZHP harcmistrza Stefana Grobelnego, zorganizował na uczelni jedną z pierwszych w Polsce drużynę harcerstwa akademickiego – Harcerski Akademicki Krąg Instruktorski, czyli HAKI. Wiosną 1967 r. zorganizował w Opolu Zakładowy Oddział Samoobrony WSP, którym kierował do jesieni 1972 r. W lutym 1974 r. został przeniesiony na Uniwersytet Śląski w Katowicach, początkowo jednak pracował w jego filii w Cieszynie – tam w różnych okresach pełnił kolejno obowiązki dziekana, kierownika Zakładu Pedagogiki Pracy Kulturalno-Oświatowej i kierownika Zakładu Metodyki Pracy Organizacji Młodzieżowych (przekształconego następnie w Zakład Teorii Nauczania i Wychowania). W październiku 1983 r. został przeniesiony na Wydział Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W Cieszynie i Katowicach prowadził wykłady i ćwiczenia z pedagogiki oraz metodyki wychowania harcerskiego, a także seminaria magisterskie. Na Wydziale Pedagogiki i Psychologii UŚ pracował do 1996 r., kiedy to przeszedł na emeryturę. Do 2002 r. w Instytucie Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej prowadził wykłady i ćwiczenia z zakresu metodyki pracy nauczyciela bibliotekarza, tam też zorganizował pierwszą w Polsce Pracownię Polskiej Bibliografii Harcerskiej i Skautowej oraz pełnił obowiązki jej opiekuna naukowo-merytorycznego. Zmarł 13.02.2018 r. (Źródło: K. Kościak – wspomnienia zostały opublikowane w piśmie Uniwersytetu Opolskiego „Indeks”, nr 3–4, 2006 r.)